က်ေနာ္တို႔ဘ၀ အမွတ္တရဟာသမ်ား - ၁
ပန္းသီး (သီးေလးသီး)
စက္တင္ဘာ ၂၉၊ ၂၀၁၀
စက္တင္ဘာ ၂၉၊ ၂၀၁၀
က်ေနာ္တို ့နွင့္ မွတ္သားစရာမ်ား က်န္ေအာင္ ေျပာတတ္ေသာ ၀န္ႀကီးေက်ာ္ရဲေအာင္
က်ေနာ္တို႔ဟာ ထိုအခ်ိန္က ယဥ္ေက်းမႈတြင္ ၀န္ထမ္းတာ၀န္ ထမ္းေဆာင္ေနေသာ အခ်ိန္ကာလျဖစ္ပါတယ္ ။ ယဥ္ေက်းမႈ၀န္ႀကီးမွာ ေအာင္ရဲေက်ာ္ျဖစ္ျပီး က်ေနာ္တို႔ေတြက ၀န္ႀကီးေက်ာ္ရဲေအာင္လို႔ပဲ မွတ္ထားလိုက္ႀကပါတယ္ ။
တေန ့၀န္ႀကီးလာႀကည့္မယ္ ဆိုျပီး ေန႔လည္ ၂ နာရီေလာက္ကတည္းက မိတ္ကပ္ေတြလူး မင္းသားအ၀တ္စားေတြ၀တ္ျပီး အသင့္ေစာင့္ေနႀကပါတယ္ ။ ညေန ၅ နာရီ ထိုးေတာ့လဲ ၀န္ႀကီးေက်ာ္ရဲေအာင္ ေပၚမလာ၊ ၆ နာရီ ထိုးေတာ့လဲ ေရာက္မလာသျဖင့္ က်ေနာ္တို႔ေတြမွာ ဗိုက္ဆာလြန္းသျဖင့္ တဂြီဂြီ … တဂြမ္ဂြမ္ ျဖစ္ေနႀက ပါေတာ့တယ္ ။ မိတ္ကပ္ေတြနဲ ့အ၀တ္အစားေတြနဲ႔ ဆိုေတာ့ အျပင္သြာလို ့မရ ၀န္ႀကီးျမန္ျမန္လာဖို ပဲ ဗိုက္ဆာဆာနဲ ့ဆုေတာင္းေနမိႀကတယ္ေလ ။
ဒိလိုနဲ ့ည ၈ နာရီေလာက္မွာပဲ ၀န္ႀကီးေက်ာ္ရဲေအာင္ ေရာက္လာပါေတာ့တယ္ ။ ဗိုက္ဆာဆာနဲ႔ ၀န္ႀကီးကို စိတ္ထဲမွာ ေမတၱာပို႔ျပီး ကျပခဲ့ႀကပါတယ္ ။ ပဲြျပီးေတာ့ ၉း၃၀ ေလာက္ရွိျပီ။ ပဲြဲအျပီး ္၀န္ႀကီး ျပန္ခါနီး က်ေနာ္တို႔ကို ေမးလိုက္ပါတယ္။
၀န္ႀကီးေက်ာ္ရဲေအာင္က
“သားတို႔ သမီးတို႔ စားျပီး ႀကျပီလား” တဲ့
ဗိုက္ကလဲ သံစံုတီး၀ိုင္းေတြျဖစ္ျပီ ဆိုေတာ့
“ဘာမွ မစားရေသးပါဘူး အဘ …” လို႔ပဲ အားလံုး ညီညီညာ ေျဖလိုက္ႀကတယ္ ။
ထိုအခါ ၀န္ႀကီးေက်ာ္ရဲေအာင္က …
ထိုအခါ ၀န္ႀကီးေက်ာ္ရဲေအာင္က …
“အဘကေတာ့ စားျပီးျပီ။ “
ဟု ေျပာျပီး ျပန္သြားေလေတာ့သတည္း။
က်ေနာ္တို႔အားလံုး စိတ္ထဲမွာေတာ့ သဘင္သမားမျပန္ခင္ မွတ္သားစရာက်န္ေအာင္ လုပ္ႏိုင္တဲ့ ၀န္ႀကီးေက်ာ္ရဲေအာင္ ပါလား ဟု ေတြးေနမိပါတယ္ ။
မွတ္ခ်က္ - က်ေနာ္တို႔ ျဖတ္သန္းလာေသာ အႏုပညာဘ၀မွ ႀကားဖူးနား၀ ကိုယ္တိုင္လည္း ၾကဳံရသည့္ ကေမာက္ကမ ဟာသမ်ားျဖစ္ပါသည္။ သီးညီေနာင္ ဘေလာက္မွာလည္း တျပိဳင္နက္တည္း ပူးတြဲ တင္ဆက္သြားပါမည္။
